We were discussing emigration the other day. And I asked: Of all the places in the world, where would you like emigrating to? This was quite a hard question. Because where would you emigrate to, if you wanted? It depends on so many things. And still I have made a little list of where and why.
Emigrating to...
Emigrating to Paris
I have lived there once, but that was only childs play. I love Paris, I think there isn't another city in the world for which I feel so much love. The downside to Paris: Living in Paris. That sounds like a huge contradiction, but it's so extremely expensive to live there. The appartments are super-super-tiny and you should be happy if you can simply turn around or at least put in a bed. The appartments are mostly upgrades of cupboards. For a high price. But on the other side: For that money you can live in Paris. I think I will not have any money left to go out for dinner... if it sounds like that it sounds quite sad.
OK back on topic: Beautiful boulevards, you live amongst history, the food is good, everybody is in style and the social life is very important. And by the way: Where do they picnic as much as in Paris? So fun!
Collage van Berlijn (2012)
Emigrating to Berlin
Berlin is the type of city of which I think: I could live there. It's so creative and I feel at ease at this city. Anbd it's a decent distance from the mamma, because that's a thing with emigrating: You miss your family and friends.
Berlin is raw and romantic at the same time. The fun thing of this city is that I have this feeling that there's always something to do, because of the creative point of the habitants.
Emigrating to France
There is that one land again: France. As I said under Emigrating to Paris: The food is so good. And I speak the language fairly good and it's easy to get there by public transport. If my mom would want, she could simply hop on the TGV to the south. Yes, to the south, because if I'm going to France, I want to go under the imaginative line of Lyon. Where they have real summers and real winters and it isn't a copy of The Netherlands as it is in the north of the country. Lavender is waving through the fields and it smells of provencal herbs (even if the Provence is miles away).
Or shall I live at the westcoast of France, with the sea nearby and enough waves to ride on? Fresh fish from the sea and living at the beach. So many choices, so many choices!
Emigrating to Belgium
Belgium has so many places of which I have to weep a little. I mean, when I cross the border, I see so many houses that are too ugly to look at. It perplexes me. But then you arrive in Antwerp or Gent and you think: Ah, how lovely it is over here! I think I could live in Belgium too with their sense of humour, fancy ways and the good lifestyle.
New York City, Italy, Slovenia and Croatia
Drinking Cosmo's in NYC with E.
Though I really like the countries and cities I talked about before, I have lost my heart to New York City, Italy, Slovenia and Croatia. But if I would emigrate to these places.... I don't know. In New York City I really had this feeling that I was a citizen of the world, thanks to the rhythm of the city. It truly is the city that never sleeps. I will be exhausted, because I don't want to miss anything.
Italy gave me a beautiful sunny holiday with lovely people around me. I love the inland of Italy right away. The food is so delicious... I sometimes dream about it still.
Slovenia sounds as the odd one out. I mean that Slovenia sounds quite practical in many ways: So much green, calm and space. Space enough to have a farm. But: So much harder to get there for family and friends and another thing... how good do I know Slovenia really? Though the nature, the space and the calmness were very good, it still feels weird to say goodbye forever to real cities. The cities in Slovenia are nice, but you can't really call them big cities.
Croatia is lovely land in summer, but what should I think of it during winter? I have read in many books about emigrating that people are being boycot there. Something to do with the Yugoslavian maffia. That doesn't sound pretty. Though it is a nice country to be in when it's summer and you could live there for nearly nothing, I still don't want to build me a house there - how lovely the surroundings might be.
Where do you think you could live?
****
Laatst hadden mijn vriendje en ik het over emigreren. En de vraag die ik hem toen stelde was: Van welke plaatsen in de wereld, denk jij het liefst naartoe te willen emigreren? Dit was eigenlijk best een moeilijke vraag die ik stelde. Want waar zou je naartoe emigreren, als je dat zou willen? Dat hangt vaak van zo veel dingen af. En toch heb ik ook een lijstje gemaakt met waar en waarom.
Emigreren naar...
Emigreren naar Parijs
In Parijs in 2009
Ik woonde er natuurlijk al eens, maar dat was kinderspel. Ik hou van Parijs, ik geloof dat er geen enkele stad in de wereld is waar ik zo veel liefde voor voel (nu moet ik oppassen voordat ik bij de TLC docu's terecht kom...). Het enige nadeel aan Parijs is: Het wonen in Parijs. Dat klinkt als een enorme tegenstelling, maar het is zo onnoemlijk duur om er te wonen. De appartementjes zijn er super-super-tiny en je mag blij zijn dat je je kont kan keren en een bed kwijt kan. Over het algemeen zijn het meer upgrades van bezemkasten. En voor een belachelijk hoge prijs. Maar daar staat dan weer tegenover dat je in de stad Parijs woont. Hoewel ik dan waarschijnlijk geen geld meer zou hebben om uit eten te gaan en ja... als je er zo over nadenkt klinkt het allemaal best wel zielig.
OK even terug on topic: Prachtige boulevards, je woont in de geschiedenis, het eten is lekker (Bourgondiër), everybody is in style en het sociale leven is belangrijk. En trouwens: Waar wordt er zo veel gepicknickt als in Parijs? Gezellig!
Emigreren naar Berlijn
Berlijn is het type stad waarvan ik denk: Daar kan ik wel aarden. Het is er heerlijk creatief en je voelt je makkelijk thuis in deze stad. Daarnaast is het nog op fatsoenlijke afstand van die mamma, want ja, dat is bijkomend puntje als je gaat emigreren: Je mist je familie en vrienden natuurlijk wel.
Berlijn is rauw en romantisch tegelijk. Het leuke van deze stad is dat ik het gevoel heb dat er altijd wel iets nieuws te doen is, juist vanwege die creatieve instelling van de inwoners.
Emigreren naar Frankrijk
Hip doen in de haven van Cannes met L. (2009)
Daar komt dat ene land weer tevoorschijn: Frankrijk. Zoals ik al onder het kopje Emigreren naar Parijs noemde: Het eten is er zo lekker. En daarnaast spreek ik de taal redelijk goed en kan je er met gemak met het openbaar vervoer komen. Als mijn moeder zou willen, springt ze in de TGV naar het zuiden. Naar het zuiden ja, want als ik dan toch in Frankrijk ga wonen, dan graag onder de grens van Lyon. Daar hebben ze echte zomers en echte winters en lijkt het voor de verandering niet op een kopie van Nederland. Daar ruist het lavendel lieflijk heen en weer en ruikt het naar provençaalse kruiden (ook als de Provence nog kilometers verder blijkt te zijn).
Of zal ik toch maar aan de westkust van Frankrijk gaan wonen met de zee voor de deur en dus golven genoeg om op te surfen. Verse vis uit zee en het uitwaaien op het strand. Zoveel keuzes, zoveel keuzes!
Emigreren naar België
Genieten in Gent
"Ik heb getwijfeld over België..." Het werd zo leuk gezongen door Het Goede Doel in de jaren 80. België heeft veel plekken waar ik echt een beetje van moet huilen. Ik bedoel daarmee dat zodra ik de grens over ga, ik de huizen zo verschrikkelijk lelijk vind dat ik gewoon perplex sta. Alleen dan kom je in Antwerpen of in Gent en dan denk je: Oh ja, wat is het hier toch leuk! Ik zou dus ook nog best in België kunnen aarden met hun gevoel voor humor, hun nette manieren en toch ook weer dat bourgondische leven.
New York City, Italië, Slovenië en Kroatië
Hoewel ik voorgaande landen en steden heel leuk vind, heb ik ook mijn hart verloren aan New York City, Italië, Slovenië en Kroatië. Alleen of ik er echt naartoe zou willen emigreren... ik weet het niet. In New York City had ik echt het gevoel een wereldburger te zijn, dankzij het ritme van de stad. It truly is the city that never sleeps. Ik zou dan ook chronisch slaaptekort hebben, aangezien ik niks wil missen.
Buon Giorno
Italië bezorgde mij een prachtig zonnige vakantie met heel lieve mensen om mij heen. Mijn eerste kennismaking met het binnenland van Italië was meteen goed. Het eten is ook echt zo heerlijk.... ik droom er nu nog wel eens van.
Slovenië klinkt als the odd one out. Ik bedoel daarmee dat Slovenië in vele opzichten ideaal klinkt voor mij: Veel groen, rust en ruimte. Ruimte zat om een eigen boerderij te hebben en eventueel zelfvoorzienend te leven. Echter: Een stuk moeilijker om er te geraken voor vrienden en bovendien... hoe goed ken ik Slovenië nu echt? Hoewel de natuur en de ruimte en rust heel fijn waren, lijkt het me ook moeilijk om voorgoed afstand te moeten doen van échte steden. Want het zijn allemaal gezellige stadjes, maar ik zou het nu geen wereldsteden durven noemen.
Kroatië is een heerlijk land in de zomer, maar wat zou ik er van vinden in de winter? Ik heb ook veel in boeken over emigreren gelezen dat mensen er echt zijn tegengewerkt. Iets met de Joegoslavische maffia. Mij niet gezien. Hoewel het een prettige tijd is om er te verblijven in de zomer en je er voor een habbekrats kunt leven in die periode, zou ik er toch niet permanent mijn huisje neer kunnen zetten - hoe mooi ik de omgeving ook vind.
