Dag Batmobiel

Gisteren hebben we de auto gedag moeten zeggen. Nou ja, één van de twee auto's dus je zou denken: Geen man overboord. En toch: Dat afscheid moeten nemen van een auto die feitelijk niet eens van mij is, valt me zwaar.

Groen meisje

Ik sta graag bekend als dat meisje dat haar best doet groen te zijn. Alleen dat lukt me echt niet altijd. Zo voel ik me niet aangetrokken tot een volledig vegetarisch of holistisch dieet en ben ik toch wat materialistisch. Natuurlijk heb ik veel tweedehandsjes in mijn huis staan en zelfs geërfde stukken, maar mijn auto... dat is mijn alles. En nu moesten we afscheid nemen van de Audi van mijn vriend. Hij had een lease-auto en ik mag de wagens altijd uitzoeken omdat ik er meer verstand van heb en eerlijk gezegd, gewoon meer om geef. Mijn vriend vindt het allemaal niet boeiend. En ik wel. Dus ging ik lekker meekijken en shoppen op internet voor een nieuwe lease-auto die hij zou moeten krijgen. Het werd de Audi A3 in Scuba Blue. Toen hij ermee kwam aangereden was ik als een kind zo blij. Een prachtig controlpanel in de auto dat uit het dashboard omhoog komt als je hem start met hierop een super navigatiesysteem, radio functie, MP3 functie en volgens mij kon je er zelfs DVD's op aansluiten maar heb ik gewoon nooit goed gezocht hoe dat moest (en bovendien is het levensgevaarlijk natuurlijk). De achterbank kon plat waardoor je je hele huis mee kon nemen op vakantie (en we dat ook deden) en hij trok op als een gek op de snelweg! Zoef en weg was Nancy.


Fiat 500


Ter vergelijking: Ik heb een Fiat 500. Een autootje waar ik al mijn hele leven verliefd op ben geweest en toen het zo ver kwam dat ik mijn voormalig bakbeest moest inruilen (Seat Cordoba met vleugel achterop en grote uitlaat) koos ik voor een goed autootje dat zuinig was (vond ik erg belangrijk) en niet te zwaar in wegenbelasting. En dus werd het de Fiat 500 met hulp van mijn vriend.

Roadtrips en Gollem

Mijn Fiat 500 is een heerlijk autootje en ik ben er enorm blij mee, maar nu mijn vriend van baan wisselt moesten we de Audi vaarwel zeggen. En dat deed en doet meer pijn dan ik van tevoren had gedacht. Mijn vriend vindt het ook behoorlijk overdreven allemaal maar ik nam de auto nog een keertje mee op een ritje waarbij ik flink kon optrekken. Gewoon for old times' sake.
In mijn Fiat zullen we de komende tijd de boodschappen mee moeten doen en voor het eerst moeten we gaan overleggen wanneer wie de auto mag hebben. Aargh mijn grootste irritatiepunt, dat ding is van mij, van mij - ik verander instantly in Gollem als het gaat om mijn auto. En dan de vakanties: In het verleden hebben we vele roadtrips gemaakt met zijn eerdere lease-auto en afgelopen jaar met die fijne, grote Audi. De brandstof was gratis dus probeerden we daar natuurlijk zo veel mogelijk uit te halen - hoewel het verre van groen is. We hebben met die auto's al meer dan half Europa gezien en we hebben er enorm van genoten.

En nu is de Audi dus weg en hebben we een lege plek voor de deur. En ben ik een beetje verdrietig omdat ik vanaf nu mijn auto moet delen en de roadtrip vakanties behoorlijk afgeslankt moet doorkomen. Ik ben benieuwd of het allemaal gaat passen en hoe we het gaan doen. Maar één voordeel zit er wel aan: Vanaf nu zijn we weer een stukje duurzamer!

Hoeveel auto's heb jij voor de deur staan? Ben jij ook zo blij met je auto?

Labels: , , , ,